Jo Koster
Bloemstilleven met rode rozen
Over het schilderij
Voor ons staat een verfijnd en intiem bloemstilleven, geschilderd in zachte aquareltinten. In een glanzende groene glazen vaas staat een weelderige bos dieprode bloemen, waarschijnlijk rozen of ranonkels, waarvan de bloemblaadjes in volle beweging lijken te staan. De kunstenaar heeft met subtiele penseelstreken de diepte en textuur van de bloemblaadjes gevangen: van donker fluweelrood in de schaduwen tot heldere, warme tonen in het licht. Het glas van de vaas is met veel gevoel voor transparantie weergegeven. Blauwe en groene kleurreflecties dansen over het oppervlak en geven het voorwerp een bijna levendige glans. Door het water en het glas heen zijn zachte, vervormde reflecties van de bloemen zichtbaar. Links vullen enkele frisse groene bladeren de compositie aan en zorgen voor een lichte tegenhanger van het diep rood. De achtergrond is zacht, licht en onopdringerig, waardoor de bloemen volledig tot hun recht komen. Rechts op het schilderij staat een handgeschreven opdracht: “Aan Mej. Veldhuis Westhoff als herinnering aan 19 Nov. 1904”, gevolgd door de signatuur J. Koster. Deze persoonlijke notitie geeft het kunstwerk een warme, bijna intieme betekenis: het lijkt een zorgvuldig gemaakt geschenk, bedoeld als blijvende herinnering aan een bijzondere dag.
Over de kunstenaar
Jo Koster werd in 1868 geboren als dochter in een officiersgezin. Door de regelmatige overplaatsingen van haar vader kon het gezin nooit echt aan een plaats hechten. Dit is waarschijnlijk een voor de belangrijkste verklaringen voor het feit dat Jo Koster er later als kunstenares zo’n zwervend bestaan op nahield. Op de middelbare school kreeg Jo Koster haar eerste tekenles. Nadat zij talent toonde mocht zij in 1885 naar de Rijksnormaalschool voor Tekenonderwijs in Amsterdam en in 1888 naar de Academie in Rotterdam. Na haar academietijd werkte ze enige tijd in een vrij klassieke wijze als portretschilderes. In 1894 trekt ze naar Parijs en later naar Brussel komt ze in aanraking met de op dat moment in zwang zijnde post-impressionistische experimenten. Als ze naar Nederland terugkomt, vestigt ze zich na enige omzwervingen in het kunstenaarsdorp Laren waar ze beïnvloed wordt door de schilder Ferdinand Hart Nibbrig en in contact komt met de kunstpedagoog H.P. Bremmer. In 1902 verhuist Jo Koster naar Zwolle en ontdekt het nabijgelegen pittoreske Staphorst als onderwerp. Ze verhuist naar Hattem en begint zich, om zich te onderscheiden van andere kunstenaars met de naam Koster, Jo Koster van Hattem te noemen. Door haar contacten met Bremmer en haar schilderwijze wordt ze ook vaak tot de ‘Bremmerianen’ gerekend. Dit mede door haar geheel eigen en in het bijzonder door Vincent van Gogh, Bremmer en Hart Nibrig beïnvloede variatie van het divisionisme. In de jaren 20 en 30 woont en werkt Jo Koster langere tijden in Italië, Frankrijk, Spanje en Duitsland. Werk van Jo Koster is o.a. te vinden in het Voerman museum te Hattem, het Stedelijk Museum Kampen en het Singer Museum te Laren.
