Suze Robertson

In 1882 werd Suze Robertson tekenlerares aan de meisjesschool aan de Herengracht te Amsterdam. In haar vrije uren bezocht zij de Rijksacademie van Beeldende Kunsten, waar ze naar model werkte. Ze volgde de avondlessen aan de Rotterdamse Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen, waar ze een klein schandaal veroorzaakte, omdat zij er – als eerste vrouw – op stond ook tot de ‘naaktklasse’ te worden toegelaten. Dit was tot dan toe voor vrouwen verboden. Een jaar later zegde ze haar baan op om zich volledig aan het kunstenaarschap te kunnen wijden. Suze Robertson gold als een kunstenares die haar eigen weg koos. Ze probeerde haar gevoelens in beelden om te zetten. Charley Toorop noemde haar de belangrijkste kunstenares uit de 19e eeuw. Professor August Allebé schreef over haar: ‘De schilderijen van Suze Robertson doen aan als geschilderd door een vrouw op een barricade, werkelijk emotioneel door dapperheid’.. Haar tekeningen en schilderijen worden gekenmerkt door aardse kleuren, neergezet in krachtige streken. Zij schilderde en tekende voornamelijk vrouwen, als naaktmodel of terwijl zij aan het werk zijn. Het ruige leven van eenvoudige arbeiders boeide haar mateloos. Door haar grove penseelstreken en ruige stijl hebben haar schilderijen en tekeningen een geheel eigen, stoer karakter. Ze romantiseerde niet, het ging haar om de strijd van het dagelijkse bestaan.