Gerard Hordijk
Levendig tafereel aan de Côte d’Azur
Over het schilderij
De compositie is speels en beweeglijk, met slanke bomen op de voorgrond die het zicht deels filteren en een gevoel van diepte creëren. Tussen de stammen door zie je zeilboten met volle, lichte zeilen die zachtjes in het zonlicht bewegen op het kalme water. De lucht en zee lopen in elkaar over in tinten van blauw, turquoise en zachtroze, waardoor een zomerse, mediterrane sfeer ontstaat. Langs de waterkant staan figuren in zomerkleding losjes en impressionistisch weergegeven met korte penseelstreken in rood, wit en blauw. Op de voorgrond lijken enkele mensen te converseren of te kijken naar het spektakel op het water, wat het schilderij een levendig, sociaal karakter geeft. De verfstreek is expressief en spontaan, met zichtbare textuur van het doek. Hordijk gebruikt een vrij palet van frisse kleuren en contrasten om licht en beweging te suggereren. Het geheel ademt de vrolijke elegantie en zonnige sfeer van de Franse Rivièra, zoals die in de jaren dertig en veertig geliefd was bij kunstenaars.
Over de kunstenaar
Na een studie bouwkunde in Delft besloot hij zijn artistieke talent te volgen en vervolgde hij zijn opleiding aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Al vroeg ontwikkelde hij zich tot een veelzijdig kunstenaar: schilder, tekenaar, graficus en decorontwerper. In 1927 vertrok Hordijk naar Parijs, waar hij ging wonen in het ateliercomplex aan de Rue du Départ, in dezelfde omgeving als Piet Mondriaan, met wie hij een hechte vriendschap opbouwde. In de Franse hoofdstad vond hij aansluiting bij het bruisende kunstenaarsleven van het interbellum. Zijn werk uit deze periode toont lichte, beweeglijke penseelstreken en levendige onderwerpen: circustaferelen, dansers, stadsgezichten en badende figuren. Toen in 1940 de Duitse bezetting dreigde, vluchtte Hordijk samen met Mondriaan uit Parijs en vestigde zich in New York. Daar vond hij, net als zijn vriend, nieuwe inspiratie in de energie van de moderne metropool. De stad, haar mensen en haar licht gaven zijn werk een nieuwe dynamiek. Na de oorlog keerde Hordijk terug naar Amsterdam, waar hij bleef werken aan schilderijen, aquarellen en wandschilderingen. Zijn oeuvre wordt gekenmerkt door vitaliteit, kleur en beweging — een blijvend getuigenis van zijn vermogen om schoonheid en menselijkheid te vinden, zelfs in roerige tijden. Gerard Hordijk overleed in 1958 in Amsterdam. Zijn werk, ooit enigszins in de schaduw van zijn tijdgenoten, wordt tegenwoordig herontdekt als een belangrijke schakel tussen de Nederlandse traditie en de internationale moderniteit van de twintigste eeuw.
