Gerrit van der Veen

Gerrit van der Veen (1902–1944) was een Nederlandse beeldhouwer en verzetsstrijder. Hij werd geboren in Amsterdam en studeerde aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten. Als kunstenaar maakte hij naam met expressieve beeldhouwwerken en portretten, vaak gekenmerkt door een krachtige, monumentale stijl. Zijn werk werd gewaardeerd om zijn technische vakmanschap en gevoel voor vorm, en hij behoorde tot de vernieuwende generatie Nederlandse beeldhouwers in het interbellum. Tijdens de Tweede Wereldoorlog weigerde Van der Veen zich aan te sluiten bij de Kultuurkamer en koos hij actief voor het verzet. Hij speelde een belangrijke rol in het vervalsen van persoonsbewijzen en was medeoprichter van de Persoonsbewijzencentrale (PBC). Zijn inzet voor kunst en vrijheid bleef samenkomen in zijn leven en werk. In 1944 werd hij gearresteerd door de nazi’s en korte tijd later gefusilleerd. Na de oorlog werd hij postuum geëerd met onder andere de Militaire Willems-Orde en zijn naam leeft voort, onder meer in de Gerrit van der Veenstraat in Amsterdam en de Gerrit van der Veen Academie.