Johan Bakker
Kerkje van Breede te Groningen
Over het schilderij
Dit sfeervolle olieverfschilderij van Johan Bakker toont het karakteristieke kerkje van Breede in Groningen ergens in de jaren 1950. Het kerkje ligt verscholen tussen bomen en weelderige beplanting. Met losse, expressieve penseelstreken en een harmonieus kleurgebruik vangt Bakker de rustige, landelijke sfeer van het Groninger landschap. De kerk komt gedeeltelijk tevoorschijn achter het groen, wat het werk een intiem en poëtisch karakter geeft. Het kerkje van Breede ligt vlak bij Warffum, een plaats waar Johan Bakker lange tijd heeft gewoond en gewerkt. De omgeving is daarmee niet alleen onderwerp, maar ook een persoonlijk en vertrouwd landschap voor de kunstenaar. Bakker was leerling van Ekke Kleima, een vooraanstaand lid van De Groninger Ploeg. Kleima legde het kerkje van Breede zelf ook eerder vast, wat dit schilderij plaatst binnen een duidelijke kunsthistorische en regionale traditie. Dit werk is een mooi voorbeeld van de Noord-Nederlandse schilderkunst, waarin landschap, erfgoed en persoonlijke beleving samenkomen. Het schilderij zal vooral liefhebbers van Groninger Ploeg, regionale kunst, kerken in het landschap en expressieve olieverfschilderkunst aanspreken.
Over de kunstenaar
Johan Bakker, geboren in 1889 in het Groningse Baflo, groeide op tussen de weidse akkers en hoge luchten van het Hogeland. Deze omgeving zou later een grote bron van inspiratie vormen voor zijn schilderkunst. Na zijn huwelijk in 1919 vestigde Bakker zich in het nabijgelegen Warffum, waar hij werkte als huisschilder. Tegelijkertijd ontwikkelde hij zich verder als kunstenaar, gesteund door zijn opleiding handtekenen aan de Academie Minerva in Groningen. Zijn schilderijen tonen een diepe verbondenheid met het Groningse landschap. In vlotte, expressieve penseelstreken legde hij de rust, ruimte en natuurlijke kleuren van het Hogeland vast. De invloed van kunstenaars als Jan van der Zee en Ekke Kleima is herkenbaar in zijn werk, maar Bakker gaf altijd zijn eigen interpretatie aan het landschap dat hem zo na aan het hart lag. In 1953 werd hij lid van de kunstenaarsvereniging De Ploeg, waar zijn werk naadloos aansloot bij de noordelijke expressionistische traditie. Enkele jaren later verhuisde hij naar Bennekom, waar zijn stijl zich verder ontwikkelde. De schilderijen uit deze periode tonen vaker bosgezichten en krijgen soms een bijna non-figuratief karakter, alsof hij steeds dichter bij de essentie van vorm en kleur wilde komen. Johan Bakker bleef schilderen tot op hoge leeftijd en overleed in 1975. Zijn werk leeft voort in musea, particuliere collecties en diverse publicaties, waaronder een monografie die aan zijn leven en oeuvre gewijd is. Tot op de dag van vandaag wordt hij gewaardeerd als een schilder die met gevoel en vakmanschap het karakter van het Groninger land wist te vangen.