We remember Samuel, Elisabeth en Jacob Jessurun de Mesquita

Bruning Heintz heeft een prachtig werk van de kunstenaar Samuel de Jessurun de Mesquita in de collectie. Voor de beschrijving van zijn bijzondere werk en leven verwijzen wij u graag naar de pagina’s daarover op onze site.

Jessurun was een begaafd, fantasierijk en gevoelig kunstenaar. Zijn begaafdheid uitte zich in de uitzonderlijke beheersing van de techniek, zoals dat bijvoorbeeld te zien is in de vele houtsnedes van zijn hand. Zijn fantasie en zijn gevoeligheid komen samen in de bijzondere en unieke ‘sensitivistische’ tekeningen.

Jessurun de Mesquita werd begin 1944 met zijn vrouw Elisabeth en zijn zoon Jacob gevangen genomen in hun huis aan de Linnaeuskade in Amsterdam. Het echtpaar stierf niet veel later in Auschwitz. Jacob overleed vlak daarna in Theresienstadt. Het noodlot dat het gezin trof, kwam voort uit het simpele feit dat ze Joods waren. Voor deze prachtige en bijzondere mensen was in de idealen van de Nazi’s geen plaats.

Vlak na de arrestatie werd een aantal van zijn werken uit het huis veilig gesteld door zijn, inmiddels wereldberoemde, leerling Maurits Cornelis Escher. Maar veel is helaas verloren gegaan.

Op 2 mei 2024 werden voor het woonhuis aan de Linnaeuskade drie zogenaamde ‘struikelstenen’ geplaatst. Een heel bijzonder moment. Het bepaalt ons bij het belang en vooral de kwetsbaarheid van de waarden waarop onze huidige samenleving is gebaseerd. Waarin iedereen in vrijheid zichzelf mag zijn en mag zeggen wat zij of hij wil.

Collega Hans mocht bij deze ceremonie aanwezig zijn.

Struikelstenen de Mesquita

Zie voor informatie www.struikelstenen.nl. Daar vindt u ook de volgende tekst:

WE REMEMBER THEM

In the rising of the sun and in its going down

we remember them

In the blowing of the wind and in the chill of winter

we remember them

In the warmth of the sun and the peace of summer

we remember them

In the rustling of the leaves and the beauty of autumn

we remember them

In the beginning of the year and when it ends

we remember them

When we are weary and in need of strength

we remember them

When we are lost and sick of heart

we remember them

When we have joys and yearn to share

we remember them

So long as we live, they too shall live for they are now a part of us as

we remember them