Anthony Pieter Schotel
Een warme stranddag
Over het schilderij
Dit vroege werk van A.P. Schotel, geschilderd in 1916 op 26-jarige leeftijd, toont een verrassend zonnige en levendige kant van een schilder die we vooral kennen van maritieme taferelen in ingetogen blauwen en grijzen. Hier geen zilte schepen of rustgevend wateroppervlak, maar een bruisend strand op een zomerse dag – vol leven, licht en beweging. In een losse, impressionistische stijl zet Schotel het strand vol met keurig geklede dames en heren, zoals het modebeeld van ruim een eeuw geleden voorschreef. Geen zwemkleding of blote benen, maar stijlvolle zomerjaponnen, lichtgekleurde pakken, parasols en strohoeden. De heren dragen lichte panama’s of bolhoeden, de dames sierlijke hoedjes met lint of bloemen. Alles straalt een opgewekte, bijna feestelijke elegantie uit. Het kleurgebruik is opvallend fris en zonnig, met warme okers voor het zand, luchtige blauwen en grijzen in de lucht en het water, en accenten in rood, wit en zachtgroen in de kleding van de badgasten. De figuren zijn met vaart geschilderd – suggestief maar herkenbaar – alsof de schilder het moment haastig heeft willen vangen, niet als statisch tafereel, maar als levendige scène in beweging. Wat dit strandgezicht zo bijzonder maakt, is hoe het de kijker terugvoert naar een wereld van begin 20e eeuw: een tijd waarin een dag aan zee een gelegenheid was, een uitje vol decorum, maar ook vol plezier. De sfeer is licht, zomers, haast muzikaal – een feest van zon, zand en beschaving. Een zeldzaam werk in Schotels oeuvre, maar des te waardevoller om zijn frisheid, zijn charme en zijn historische zeggingskracht.
Over de kunstenaar
Anthonie Pieter Schotel wilde van jongs af aan schilder worden. Op 25-jarige leeftijd huurde hij een atelier aan de Bomkade in Dordrecht. In 1926 verhuisde hij naar Volendam en van 1929 tot zijn dood in 1958 woonde hij in Laren. Hij was een afstammeling van de bekende zeeschilder Johannes Christiaan Schotel, en schilderde vooral het water en schepen. Hij had een voorliefde voor de botters op de Zuiderzee, maar na de aanleg van de Afsluitdijk werkte hij ook in Zeeland en Rotterdam. Zijn watergezichten zijn opgezet in tere, grijze tonen met door gefilterd licht vervaagde vormen. Hij maakte ook stadsgezichten en stillevens. In 1923, 1924 en 1936 reisde hij naar Frankrijk, naar Normandië, Bretagne en de Rivièra en tenslotte naar Parijs, waar kleurige stadsgezichten tot stand kwamen. Werk van A.P. Schotel is opgenomen in de vaste collectie van o.a. het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen en het Dordrechts museum.
