Lucien Frits Ohl
Hanengevecht
Over het schilderij
In dit expressieve schilderij van Lucien Frits Ohl staat een traditioneel hanengevecht in Indonesië centraal. Op de voorgrond confronteren twee hanen elkaar in een gespannen moment vlak vóór de aanval, hun lichaamstaal scherp en gespierd, hun verenkleed gesuggereerd met krachtig aangezette penseelstreken. Ohl vangt niet alleen de fysieke dynamiek van het tafereel, maar ook de psychologische spanning die in de lucht hangt. Op de achtergrond zitten zes Indonesische mannen gehurkt toe te kijken. Ze dragen hoofddoeken en traditionele kleding, en hun blikken zijn intens gefocust op de hanen. Ohl portretteert hen niet als individuen, maar als deel van een collectieve rituele handeling — toeschouwers én deelnemers aan een sociaal-cultureel fenomeen dat diepgeworteld is in de Indonesische traditie. De kleuren zijn opvallend expressief: Ohl gebruikt helder blauw, warm geel en accenten van wit om het tafereel een bijna symbolisch karakter te geven. De verfbehandeling is los en impressionistisch, met een voorkeur voor sfeer boven detail. Deze aanpak verleent het schilderij een zekere levendigheid en tijdloosheid: het moment lijkt te trillen van spanning en energie. Zoals veel van Ohl’s werk, weerspiegelt dit schilderij zowel een fascinatie voor het dagelijks leven in Nederlands-Indië als een Europese esthetische blik. Hoewel het een etnografisch onderwerp toont, is het geen documentaire weergave, maar eerder een persoonlijke interpretatie, waarin de kunstenaar zijn herinneringen, indrukken en kleurgevoelens samenbrengt in een levendig en evocatief beeld.
Over de kunstenaar
Lucien Frits Ohl was een Nederlands-Indonesische schilder die bekendstaat om zijn levendige en impressionistische weergaven van het Indonesische eilandleven. Geboren in Palembang op Zuid-Sumatra, was hij autodidact en ontwikkelde hij een kenmerkende stijl die sterk beïnvloed was door Gerard Pieter Adolfs, een andere bekende Nederlands-Indische kunstenaar. Tot 1954 woonde en werkte Ohl in verschillende Indonesische steden, waaronder Palembang, Jakarta en Yogyakarta. Zijn schilderijen kenmerken zich door een losse penseelvoering en veelvuldig gebruik van het paletmes, waarmee hij scènes uit het dagelijks leven vastlegde: rijstvelden, markten, vissersboten en straatverkopers. Zijn stijl wordt omschreven als soepel en decoratief, met een impressionistische inslag. In 1954 verhuisde Ohl naar Den Haag, waar hij zich permanent vestigde en bleef schilderen tot aan zijn dood in 1976. Hij illustreerde ook het boek *Soldatendominee* van J.C. Hamel, dat in 1948 in Den Haag werd uitgegeven. Ohl’s schilderijen bieden een nostalgisch en kleurrijk beeld van het Indonesische eilandleven in de eerste helft van de 20e eeuw. Veelvoorkomende thema’s zijn markttaferelen, vissersboten (sampans), hanengevechten en het boerenleven. Zijn werk wordt vaak vergeleken met dat van Gerard Pieter Adolfs, maar Ohl ontwikkelde een eigen signatuur door zijn expressieve penseelvoering en het gebruik van het paletmes. Vandaag de dag is zijn werk nog steeds geliefd bij verzamelaars van Nederlands-Indische kunst en wordt het regelmatig aangeboden bij veilinghuizen zoals Christie's, Sotheby's en het Zeeuws Veilinghuis.