Bernardus van Beek
Groenburgwal met Zuiderkerk
Over het schilderij
Bernardus van Beek stond bekend om zijn lichtvolle stads- en watergezichten; in dit doek vangt hij de Groenburgwal met de Zuiderkerk in een heldere, bijna verstilde atmosfeer. Vanaf de Amstel kijkt de toeschouwer het schilderachtige grachtje in, met links en rechts de karakteristieke Amsterdamse grachtenpanden en centraal de ranke toren van de Zuiderkerk die het perspectief verankert. De weerspiegelingen van huizen, brug en schepen in het water zorgen voor een levendig spel van licht en kleur, waarbij Van Beek de invloed van de Haagse School en het Amsterdamse impressionisme subtiel laat doorklinken. De aanwezigheid van woonboten, brug en passerende figuren geeft het schilderij een intieme, alledaagse sfeer die typisch is voor zijn stadsgezichten
Over de kunstenaar
Van Beek begon bij zijn vader als decoratieschilder en ging naar de School voor Kunstambachten. Daarna vormde hij zichzelf vooral in het kunstschildersvak. Van Beek woonde en werkte aanvankelijk in Amsterdam maar ging vanaf 1901 regelmatig naar Kortenhoef om er te schilderen. In 1911 vestigde hij zich definitief in het waterrijke dorp. Hij ontmoette er Constant Gabriël, die grote invloed had op zijn vroege werk, met name ook in zijn onderwerpskeuze: slootjes met waterlelies, drogende fuiken aan een plas en turfbaggeraars. Ook kreeg hij raadgevingen van Evert Pieters en Jan Hillebrand Wijsmuller. In de landschappen van Van Beek zijn tonaliteit en stemming erg belangrijk. De stijl van de Haagse School is duidelijk herkenbaar. Naast gezichten en landschappen uit de directe omgeving van Kortenhoef schilderde Van Beek ook oude stadsbuurten en met name in de jaren twintig heldere, lichte dorpsgezichten. Zijn werk is onder meer te zien in het Goois Museum te Hilversum.