Gerard Hordijk
Gezicht op de Tower bridge over de Theems rivier
Over het schilderij
Dit schilderij van uit 1954 is een sfeervolle weergave van de Tower Bridge in Londen, gezien vanaf een hoger standpunt aan de Theems. Het is geschilderd in een expressieve, licht impressionistische stijl met losse penseelstreken en een rijk maar gedempt kleurenpalet. Op de voorgrond zien we een brede brug over de Theems met voetgangers, paard-en-wagens, oude auto's en vooral de opvallende rode Londense dubbeldekkers, die meteen het stadsbeeld typeren. In het water varen verschillende boten en stoomschepen; uit één ervan stijgt een witte rookpluim op, wat het beeld levendig maakt. Op de achtergrond domineert de iconische Tower Bridge, met haar twee torens en opgehaalde brugdelen, badend in een zacht, diffuus licht. Aan de rechterzijde zien we dokken en kranen hetgeen een verwijzing is naar het industriële karakter van Londen in die tijd, toen de Theems nog een drukke havenrivier was. De lucht is donker en dreigend, maar het water en de verlichting van de stad brengen warme tinten in het geheel, wat een mooi contrast schept. Hordijk gebruikt een combinatie van realistische elementen en expressieve verfbehandeling: de vormen zijn herkenbaar, maar niet fotografisch precies. De penseelstreken zijn los, de kleuren wat wazig vermengd. Het schilderij ademt een nostalgische, bijna filmische sfeer van Londen in de jaren vijftig.
Over de kunstenaar
Na een studie bouwkunde in Delft besloot hij zijn artistieke talent te volgen en vervolgde hij zijn opleiding aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Al vroeg ontwikkelde hij zich tot een veelzijdig kunstenaar: schilder, tekenaar, graficus en decorontwerper. In 1927 vertrok Hordijk naar Parijs, waar hij ging wonen in het ateliercomplex aan de Rue du Départ, in dezelfde omgeving als Piet Mondriaan, met wie hij een hechte vriendschap opbouwde. In de Franse hoofdstad vond hij aansluiting bij het bruisende kunstenaarsleven van het interbellum. Zijn werk uit deze periode toont lichte, beweeglijke penseelstreken en levendige onderwerpen: circustaferelen, dansers, stadsgezichten en badende figuren. Toen in 1940 de Duitse bezetting dreigde, vluchtte Hordijk samen met Mondriaan uit Parijs en vestigde zich in New York. Daar vond hij, net als zijn vriend, nieuwe inspiratie in de energie van de moderne metropool. De stad, haar mensen en haar licht gaven zijn werk een nieuwe dynamiek. Na de oorlog keerde Hordijk terug naar Amsterdam, waar hij bleef werken aan schilderijen, aquarellen en wandschilderingen. Zijn oeuvre wordt gekenmerkt door vitaliteit, kleur en beweging — een blijvend getuigenis van zijn vermogen om schoonheid en menselijkheid te vinden, zelfs in roerige tijden. Gerard Hordijk overleed in 1958 in Amsterdam. Zijn werk, ooit enigszins in de schaduw van zijn tijdgenoten, wordt tegenwoordig herontdekt als een belangrijke schakel tussen de Nederlandse traditie en de internationale moderniteit van de twintigste eeuw.
