Cornelis Vreedenburgh

Zeegezicht

Zeegezicht zonder lijst
Zeegezicht zonder lijst
Zeegezicht zonder lijst

Over het schilderij

Zeegezicht met wilde golven. Het werk is destijds in opdracht van marine officier Beckman gemaakt door Cornelis Vreedenburgh. Beckman zat bij de onderzeedienst van de marine en had zodoende iets met de zee. Hij trouwde in 1925 in Blaricum waar hij woonde. Cornelis Vreedenburgh woonde destijds in Laren en beide heren kenden elkaar. Wellicht dronken ze weleens koffie in het toenmalige hotel Hamdorff aan de Brink in Laren. Vreedenburgh heeft in zijn leven veel water geschilderd als plassen en rivieren maar hoogst zelden de zee. Dat maakt bijgaand werk extra bijzonder. Vermoedelijk is het ergens in het buitenland door hem geschilderd (aan de rotsen ter rechterzijde te zien). In eerste instantie vond Dhr. Beckman het werk te braaf waarna Vreedenburgh de golven wat ruiger heeft weergegeven.


Over de kunstenaar

Cornelis Vreedenburgh was landschapsschilder, etser en aquarellist. Hij kreeg les van zijn vader die een schildersbedrijf had en zelf ook kunstschilder was. Later gaf de Haagse School meester Gerard Roermeester hem les. In zijn vrije tijd trok Cornelis Vreedenburgh er samen met zijn leeftijdsgenoot en plaatsgenoot Leo Gestel op uit om de landschappen rondom Woerden te schilderen. Ieder met hun eigen visie legden ze de natuur vast. Gestel vanuit het modernisme, Vreedenburgh als aanhanger van de Haagse School. Van grote en blijvende invloed was ook zijn ontmoeting met Willem Bastiaan Tholen. Met Tholen en Roermeester was Vreedenburgh in het Zuid-Hollandse plassengebied en langs rivieren als de Vecht in Noord-Holland en de Overijsselse Vecht te vinden. In Hattem ontmoette hij Jan Voerman Sr en Jr die net als Vreedenburgh de IJssellandschappen vastlegden. Naast de natuur had ook stadsschoon zijn belangstelling, dat hij graag met werkende mensen stoffeerde. Vooral nadat hij in 1917 in Laren NH was gaan wonen maakte hij fraaie Amsterdamse stadsgezichten. Cornelis Vreedenburgh reisde naar het buitenland, naar Frankrijk en Italië. Op latere leeftijd maakte hij een rondreis door het Midden-Oosten waar hij in opdracht voor het tijdschrift Panorama werkte. Zijn werk werd bekroond met diverse prijzen. Hij kreeg twee maal een Koninklijke subsidie en in 1905 won hij de Willink van Collenprijs bij kunstenaars genootschap ‘Arti et Amicitiae’. Het Koninklijk Huis had belangstelling voor zijn oeuvre, zowel Koningin Emma als Koningin Wilhelmina kochten werk van hem.

Lees meer

Meer van deze kunstenaar