Simon Moulijn
Lente
Over het schilderij
Dit schilderij van Simon Moulijn toont een intieme tuin met een ranke, bloeiende fruitboom als centraal motief, uitgevoerd in een verfijnde divisionistische schildertechniek. De open tuinpoort en het zachte lentelicht geven het werk een verstilde, bijna dromerige sfeer die uitnodigt om het landschap binnen te wandelen. ​Moulijn werkt hier met kleine, losse toetsen in zuivere kleuren die optisch mengen in het oog van de toeschouwer, een kenmerk van het divisionisme dat in de late 19e eeuw uit het pointillisme voortkwam. De blauwe, groene en paarse toetsen creëren een vibrerend licht, waardoor de boom en het grasveld lijken te trillen van energie en voorjaarsfrisheid. ​De jonge, bloeiende fruitboom staat symbool voor hoop, groei en een nieuw begin, precies zoals het voorjaar een nieuwe cyclus in de natuur markeert. De fragiele takken vol frisse blaadjes en bloesem suggereren kwetsbaarheid én veerkracht, waardoor het schilderij een positieve, bijna troostende uitstraling krijgt. ​De omheinde tuin met het witte hekje benadrukt geborgenheid en stilte, een terugkerend thema in Moulijns weergave van intieme landschappen en tuinzichten. Op de achtergrond lossen huis, heg en cipresachtige boom op in zachte kleurvlakken, waardoor alle aandacht naar de eenzame boom en de uitnodigende doorgang in het hek wordt geleid.
Over de kunstenaar
"Schilder van de romantische eenzaamheid”, zo wordt Simon Moulijn genoemd door de dromerige landschappen die hij vastlegt. Nederland, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Moulijn haalt zijn inspiratie uit heel Europa. In 1894, het jaar waarin hij deze boerderij vastlegt, raakt hij sterk onder de invloed van het Symbolisme. Hij geeft de natuur weer op vereenvoudigde wijze. Naast schilderijen maakt Moulijn ook veel aquarellen, illustraties voor sprookjesboeken, etsen en steendrukken. Hij schrijft zelfs twee boeken over steendrukken om de grafische kunst meer onder de aandacht te brengen. Ook is hij nauw betrokken bij de organisatie van verschillende tentoonstellingen over de hele wereld. Zo organiseert hij een tentoonstelling in San Francisco en in Budapest waar hij prijzen voor in ontvangst mag nemen. Zijn inzet voor de kunst wordt in 1938 bekroond met benoeming tot Ridder in de orde van Oranje-Nassau.