Louise Loeber
Land, lucht en zee
Over het schilderij
Prachtig schilderij van Lou Loeber, getiteld “Land, lucht en zee”. Gemaakt in de na-oorlogse periode 1949-1951 toen Loeber minder geloof had in het socialisme en daardoor abstracter ging werken (voorheen was haar adagium dat kunst voor iedereen toegankelijk moest zijn en dus niet te abstract). Zelf zei Loeber over dit werk dat het op muziek geïnspireerd was (de idee dat kleuren en tonen samengaan was van Kandinsky afkomstig) en wel “Das Wohltemperierte Klavier” van Johann Sebastian Bach. Het zijn met name de pyramideachtige vormen op de achtergrond die gebaseerd zijn op de toonhoogteverschillen van het eerste motief van dat stuk van Bach. Dit schrijft Lou Loeber letterlijk over het schilderij: “in het geval van ‘Land, lucht en water 1949/1951’, diende als katalysator Bach, Preludium en Fuga in As uit “Das Wohltemperierte Klavier”, band. 1 no 4 (een zwart wit afbeelding ervan is te vinden in Opzij, november 1977, bladzijde 28, een foto van ons interieur waar het boven het bureau van mijn man hangt). De hele aardse werkelijkheid, het land, de vegetatie was hierbij uitgangspunt. Dit was alles groen. De gebouwen zijn een vertegenwoordiging van de mens, rood, terwijl water en lucht blauw zijn. Het dierenleven is meegegeven in de kleine dwarse streepjes in water en lucht….De fuga heeft geleid tot de verbindende pyramide-achtige vormen die over de hele compositie heenlopen, ik zou ook kunnen zeggen : er de grondslag van zijn.“
Over de kunstenaar
Lou Loeber was de dochter van een rijke fabrikant. Ze groeide op in de riante villa ‘Zonnehof’ op de grens van Laren en Blaricum. Haar ouders die zeer sociaal bewogen en kunstminnend waren lieten Lou schilderlessen volgen bij August Le Gras en Co Breman. Tussen 1915 tot 1918 volgt ze een opleiding aan de Rijksacademie in Amsterdam. Gedurende de jaren 1919-1920 krijgt ze les van de Larense schilderes Hans van Santen en maakt ze kennis met schilder/schrijver Toon Verhoef die haar in contact brengt met het kubisme en De Stijl. Verhoef wijst haar de weg van naturalisme naar de moderne geabstraheerde vormgeving. In de werken uit de periode 1920-21 zijn de eerste tekenen van verstrakking van vormen en versobering van kleuren herkenbaar. Bij de verzamelaar Sal Slijper bestudeert ze het werk van Piet Mondriaan. Onder invloed van Verhoef streeft ze naar een samenhang tussen de moderne kunst en het socialisme. Ze vindt dat haar werk voor het grote publiek bereikbaar moet zijn en ze gaat haar schilderijen vermenigvuldigen om zo de prijzen laag te houden. In 1927 bezoekt ze het Bauhaus en wordt ze lid van de ‘Socialistische Kunstenaarskring’. Net als haar buurman Bart van der Leck beschouwt ze volledig abstracte kunst als elitair en blijft voor haar de sterk geabstraheerde werkelijkheid het uitgangspunt. Ze trouwt in 1931 met de socialistische kunstenaar Dirk Koning. Haar werk blijft tot 1940, in overeenstemming met met haar socialistische principes, gebaseerd op herkenbare voorstellingen, hoewel zij in de vereenvoudiging van haar vormen zo ver gaat dat de latere schilderijen bijna geheel abstract zijn (zie de werken van Loeber elders op deze site). Het werk van Lou Loeber is opgenomen in de vaste collectie van o.a. het Rijksmuseum te Amsterdam, le Centre Pompidou in Parijs, Singer museum te Laren
