Otto van Rees
Allegorie op de zee
Over het schilderij
Deze compositie met schelpen, schepen op zee, strand en strandvertier is een allegorie op de zee. Dit creatieve en aantrekkelijke werk is geschilderd met olieverf op board. Het werk dateert uit de jaren 10 van de 20e eeuw. In het begin van deze periode begon van Rees meer abstract te werken en te experimenteren. Hij had hij contact met vooruitstrevende schilders als Jacoba van Heemskerck, Henri le Fauconnier en Fernand Leger. Deze periode van creativiteit werd afgesloten toen bij een treinreis van het gezin zijn oudste dochter Aditya omkwam. Van Rees raakte zelf zwaargewond en kon een tijd niet schilderen. Ne deze moeilijke periode was de tijd van het experimenteren voorbij en keerde van Rees terug naar een meer figuratieve stijl. Dit werk van van Rees is ook uitgevoerd als fresco voor de Rietveld bioscoop in Utrecht (helaas is dit vooroorlogse gebouw afgebroken).
Over de kunstenaar
De op Parijs en Zwitserland georiënteerde kunstenaar Otto van Rees, bewoog zich steeds in de voorhoede van de avant-garde van de vorige eeuw. Het oeuvre van deze erudiete schilder weerspiegelt de ontwikkelingen, die zich vanaf de vorige eeuwwisseling voordeden in de beeldende kunst. De internationale verwevenheid van de modernisten ziet men terug in de vele vriendschappen die van Rees onderhield met kunstenaars uit alle windstreken: beeldhouwers, schilders en schrijvers. Hij genoot als kunstenaar van het gezamenlijk experiment, waarbij hij toch zijn eigenheid behield. In de fauvistische periode, deels in gezelschap van Kees van Dongen. Ten tijde van het kubisme in en rond het Bateau Lavoir met Picasso, Braque en Gris. En bij de oorsprong van de dada-beweging waar Hans Arp zich bij hem en zijn vrouw Adiya Dutilh voegde.